Gürcan Bilgiç'in sabah gazetesinde okuduğum yazısından ötürü kendimi bir sorgu odasında buldum, amir memur benim tabii... Yazıya buradan ulaşabilirsiniz.
Mustafa Denizli'nin sürekli umut pompaladığına değinmiş Gürcan Bilgiç. Doğruları dile getirmiş. Her ne kadar biz taraftar olarak Mustafa Denizli'nin verdiği demeçler ile tatmin olmasakta, önümüzde ki tabloya bakılınca Denizli'nin haklılığı ortaya çıkıyor hafiften. Hatırlayalım geçen yılı, "26. hafta" ile başlayan umut yolculuğunda mutlu sona ulaşan Beşiktaş oldu. Çeşitli karalamaların yapıldığı şampiyonluğumuza yeri geldi bizde inanamadık desek kendi zaafımızı görmüş oluruz. Hatta bunun sağlaması olarak şampiyonluk sonrası Mehmet Topuz transferini de baz alabiliriz. Hatırlayın geldi, gelicek, doğuştan Beşiktaş'lı gibi basın gazlamasına karşı çoğumuz şampiyonluğumuzu kutlayacağımıza transfer çıkmazında bulduk kendimizi. O aşama da Denizli tek kelime söyledi mi peki? Tabii ki söylemedi... Sadece basında çıkan hakkında ki devam edip etmeme tereddütüydü... İkna edildi veya kendisi kabul etti sonradan görevi orası muamma. Fakat bir gerçek var ki az önce de değindiğim gibi "umut" vaadedici özelliği ile o günleri bile sildi, hali hazırda balık hafızalarımızdan.
Geldiği gün bile Ertuğrul Sağlam ile asla "gaz"a gelip polemiğe girmedi. Ertuğrul Sağlam'ın gidişine üzülsem de (bunun sebebi beşiktaş'lı ertuğrul oluşudur) Mustafa Denizli'nin basın üzerinde ki susturucu etkisini bildiğim için (işin lobi kısmı gibi görürüm hep burayı) kendimi kandırmaya çalıştım sürekli... Denizli ile nereye kadar gider bu gemi diye... Fakat farkında olan bir yanımda yok değildi... İşte bu aşamada Gürcan Bilgiç'in yazısı devreye girdi. Bu konu hakkındaki düşüncelerimi cümle haline getiremezken bu yazıyı okumak "cuk" oturdu.
Daum ile Mustafa Denizli kıyaslaması yapılıyor biraz yazıda. Hatta geniş açıdan Beşiktaş ve Fenerbahçe karşılaştırması. Malum sezon başında gol sorunu yaşayan Beşiktaş bir tarafta, 28 günlük Şubat ayını galibiyetsiz geçiren Fenerbahçe bir tarafta... İşte bu aşama da Daum'un umuttan bi haber oluşu ve sürekli futbolcularına yüklenmesi ile daha değişik bir hal alıyor Fenerbahçe... Kötü gidişatı kendinde arayan Denizli, aynı süreci futbolcuları ve hakem kuruluna atan bir camia... Fenerbahçe... Sanırım fark burada ya... Ne dersiniz haksız mıyım?
Umut her dilde aynı çağrışımı yapmıyor...
Almanca; Hoffnung
Türkçe; Umut
Umut = Beşiktaş !
Resim; edebiyatdefteri'nden alıntıdır.
Mustafa Denizli'nin sürekli umut pompaladığına değinmiş Gürcan Bilgiç. Doğruları dile getirmiş. Her ne kadar biz taraftar olarak Mustafa Denizli'nin verdiği demeçler ile tatmin olmasakta, önümüzde ki tabloya bakılınca Denizli'nin haklılığı ortaya çıkıyor hafiften. Hatırlayalım geçen yılı, "26. hafta" ile başlayan umut yolculuğunda mutlu sona ulaşan Beşiktaş oldu. Çeşitli karalamaların yapıldığı şampiyonluğumuza yeri geldi bizde inanamadık desek kendi zaafımızı görmüş oluruz. Hatta bunun sağlaması olarak şampiyonluk sonrası Mehmet Topuz transferini de baz alabiliriz. Hatırlayın geldi, gelicek, doğuştan Beşiktaş'lı gibi basın gazlamasına karşı çoğumuz şampiyonluğumuzu kutlayacağımıza transfer çıkmazında bulduk kendimizi. O aşama da Denizli tek kelime söyledi mi peki? Tabii ki söylemedi... Sadece basında çıkan hakkında ki devam edip etmeme tereddütüydü... İkna edildi veya kendisi kabul etti sonradan görevi orası muamma. Fakat bir gerçek var ki az önce de değindiğim gibi "umut" vaadedici özelliği ile o günleri bile sildi, hali hazırda balık hafızalarımızdan.
Geldiği gün bile Ertuğrul Sağlam ile asla "gaz"a gelip polemiğe girmedi. Ertuğrul Sağlam'ın gidişine üzülsem de (bunun sebebi beşiktaş'lı ertuğrul oluşudur) Mustafa Denizli'nin basın üzerinde ki susturucu etkisini bildiğim için (işin lobi kısmı gibi görürüm hep burayı) kendimi kandırmaya çalıştım sürekli... Denizli ile nereye kadar gider bu gemi diye... Fakat farkında olan bir yanımda yok değildi... İşte bu aşamada Gürcan Bilgiç'in yazısı devreye girdi. Bu konu hakkındaki düşüncelerimi cümle haline getiremezken bu yazıyı okumak "cuk" oturdu.
Daum ile Mustafa Denizli kıyaslaması yapılıyor biraz yazıda. Hatta geniş açıdan Beşiktaş ve Fenerbahçe karşılaştırması. Malum sezon başında gol sorunu yaşayan Beşiktaş bir tarafta, 28 günlük Şubat ayını galibiyetsiz geçiren Fenerbahçe bir tarafta... İşte bu aşama da Daum'un umuttan bi haber oluşu ve sürekli futbolcularına yüklenmesi ile daha değişik bir hal alıyor Fenerbahçe... Kötü gidişatı kendinde arayan Denizli, aynı süreci futbolcuları ve hakem kuruluna atan bir camia... Fenerbahçe... Sanırım fark burada ya... Ne dersiniz haksız mıyım?
Umut her dilde aynı çağrışımı yapmıyor...
Almanca; Hoffnung
Türkçe; Umut
Umut = Beşiktaş !
Resim; edebiyatdefteri'nden alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder